Verloving

16 december 2018 - Lekhnath, Nepal

Na het huwelijk van een collega mocht ik mee naar de verloving van een nicht van Bahrat. Een meisje van 21 jaar die ook een gearrangeerd huwelijk aangaat, ziet haar aanstaande man waar 100 mensen bij aanwezig zijn. Er werd door de buurt druk gekookt...grote vuren met gietijzeren pannen....mannen die daar mee bezig zijn...er wordt groente gesneden er is veel bedrijvigheid.

De vrouwen zijn op hun manier bezig...er wordt veel getutteld...de meisjes worden aangekleed en opgemaakt...hun gezichten worden wit gemaakt...dan zijn ze mooier! Als de ceremonie begint, er is altijd een priester bij, komt de familie dicht om het stel staan...de rest van de mensen zit verderop. Er wordt gebeden en handelingen verricht die het bruidsspaar uitvoert..ze hangen elkaar de mala om en brengen rijst aan op het voorhoofd. Dan komt er een uitgebreide fotosessie...iedereen gaat met iedereen op de foto...ook wij horen erbij. Ik ken inmiddels de direkte familie al..oma. opa ..broers en de zus van Bahrat erg aardig allemaal....de uitreiking van geschenken naar familie vond weer plaats.

De bruid woont nu 1 maand bij de ouders van de man...ze mogen elkaar echter niet zien en trouwen volgende maand.

Foto’s

5 Reacties

  1. Marleen:
    16 december 2018
    Hai, ongelooflijk zeg! Wat jij allemaal meemaakt en hoe je er helemaal bij hoort.
    Ze willen je niet meer kwijt straks!
    Wordt er kerst gevierd daar?
    Marleen
  2. Ine:
    16 december 2018
    Begint hier wel een beetje te komen....Marleen....maar school vind ik wel een punt. Mina gaf vanochtend een peuter die voor de 4de keer op school was en huilde een klap op het hoofd, toen ze zag dat ik keek lachte ze verontschuldigend, waarop ik antwoordde bij ons in Holland zou je ontslagen worden! Dus in hoe ze het hier aanpakken kan ik me niet vinden....
  3. Wilma tD.:
    17 december 2018
    is dat slaan op scholen min of meer normaal of ligt t aan deze juf?
  4. Ine:
    17 december 2018
    Ha Wilma, de aanpak is heel hard, kinderen worden vreselijk gepamperd en klein gehouden, gevoerd met eten .... maar tegelijkertijd krijgen ze een harde klap. Bij de zus van Sarada werden de kinderen met stokslagen grootgebracht....toch zie ik dat de families erg veel met elkaar optrekken. De gesprekken blijven echter heel oppervlakkig er is geen diepgang....zoals bij ons...Het is allemaal leuk en aardig ze maken zich nergens druk over...zoals Sarada zegt ik laat het van me af glijden, geen gedoe.
  5. Jolanda:
    20 december 2018
    Als je niets weet over elkaar, kan er ook niet over je gekletst worden.
    Als er niet over je gekletst kan worden, is er ook niets dat de relatie kan schaden.
    Erg belangrijk in een cultuur waar je afhankelijk bent van elkaar